Mıhemed Şexo'yu gördüm. Eskisinden da ha da zayıftı. Sadece sesi değişmemişti; hala o kadar güzeldi. Bana gülümsedi ve kafamda yer eden şarkısının sözleriyle çık tım odadan: "Zaman geçtikçe, yürek atışlarım yavaşlıyor sevgilim . . . "
Kızlarına, davaya bağlılıklarının anısına Zilan adını vermişlerdi..
Bu isim, Türklerin otuzlu yıllarda sürgün edilen Kürtleri yok ettikleri bir vadinin adıydı..