Babanın (ve Oğulun) Adı
Immanuel MifsudIMMANUEL MIFSUD’UN TÜRKÇE’DEKİ İLK ROMANI MESUT VARLIK’IN ÇEVİRİSİYLE
Avrupa Birliği Edebiyat Ödülü 2011sahibi romanıyla Immanuel Mifsud, Mesut Varlık’ın çevirisiyle, Axis LitEra dizisinin ilk kitabı olarak okuyucuyla buluşuyor.
***
Psikanaliz literatürümüze değerli katkılarıyla bilinen Axis Yayınları’nın, kurgu eserlere
açılan yeni dizisi Axis LitEra’nın ilk kitabı: Babanın (ve Oğulun) Adıyla.
Immanuel Mifsud, babalar ve oğullar tokalaşabilirler mi? Göbekbağımızı kesen biriyle barışabilir miyiz? Bir Parti’nin veya Ordu’nun askeriyle empati kurabilir miyiz? Başka dünyaların erkekleri birbirlerini anlayabilirler mi? sorularının etrafında örüyor metnini.
AXİS LİTERA’NIN İLK KİTABI: BABANIN (VE OĞULUN) ADIYLA
Cenazesinin ardından babasının günlüğünü okumaya başlayan bir oğulun deneyim metni . Özetlemek gerekirse, hikâye bundan ibaret, denebilir .
Yazar, Babanın (ve Oğulun) Adıyla söze başlıyor, baba ve oğul arasında erkek erkeğe bir sohbete girişiyor. Bu bir yas metni değil; bir dosyanın kapanması adeta –üstelik veda da değil. Baba ve oğul arasında hiç gerçekleşmemiş söyleşilerin notlarından ibaret de denebilir.
Baba ve oğul ilişkisine dair sevgiyi, ikircikliliği, kızgınlığı ve hasreti anlatan bir oğulun, babası için diktiği bir anıt gibi de görülebilir bu kitap.
O gidince, onun sö zleri ve anıları kalır geriye, onun boşluğ u...
Yarın bana Sylvia Plath gibi diyecek olsan;
Kara şişko kalbinde bir kazık
Ve seni hiç sevmedi köylüler.
Üzerinde dans edip ayak vurdular.
Senin kim olduğunu biliyorlardı.
Babişko, babişko, bitti piç kurusu seninle işim.
Peki evlat, haklı olabilirsin demekten başka ne diyebilirim ki?
Kitabın Konusu:
56 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
Yazan farklı okunan farklı.
Selaaaam
Mecburi bir aradan sonra Axis LitEra Dizisinin ilk kitabı olan "Babanın (ve Oğulun) Adıyla kitabı ile karşınızdayım.
Maltalı yazar 
Immanuel Mifsud 'ın kaleme aldığı kitap, Avrupa Birliği Edebiyat Ödülü sahibi.
Babalar çocukları için çok özeldir. Baba yeterlilik, başarı, model ve pes etmemeyi öğretendir. Erkek çocuklar ise babasının aynasıdır ve hep babaları olmak isterler.
Bu hikâye Manuel'in babasının ölümünün ardından günlüğünü bulması ile başlıyor.
Günlük diyince anılar, sırlar ve yaşanmışlıklar geliyor aklınıza ama bu günlük tahminlerden farklı. Sadece notlardan ibaret. Günlüğü savaş günlüğü olarak tanımlıyor Manuel.
"Askerlerin çelikten yapıldığını sanıyordum.
Yüzlerinin daima katı, sert ve zora dayanıklı olduğunu sanıyordum. Kendinden beklenmeyen şeyleri yapan, ağlayan bir tek benim sanıyordum."
Oğlunu kollarında sallayarak uyuttuğu ve babasının cenazesinin olduğu o gece boyunca babasına içini döküyor. Kimi duyguyu açık açık kimisini üstü kapalı olsa da konuşuyor. Manuel, o gece defterin sınırlı verdikleri ve zihninin kurgusu ile değişik bir akış oluşturuyor.
Yazan farklı okunan farklı.
40 sayfalık, kısa ama çok etkili ve karmaşık bir baba oğul ilişkisi okuyoruz. Empati, anlayış, kızgınlık, sevgi... Enteresan ve ilgi çekici bir okuma. Tam bir hap kitap. Tadı damağınızda kalır diye düşünüyorum.
"Babanın Adı vardır, oğul. Seni yerde otururken izlediğimde, gücün beni büyülüyor. Kendini yere çakılmış kazık gibi dik tutuyorsun. Mırıldanışındaki şiirle büyüleniyorum."
