En Eski Babil Cazcıları kitaplarını, en eski Babil Cazcıları sözleri ve alıntılarını, en eski Babil Cazcıları yazarlarını, en eski Babil Cazcıları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Insan en iyi
Birini dinlerken öğreniyor kendini
Yüzün çırpınışını,elin kederini
Bakıştaki anlıyor musun'u
Sürçmedeki gizlenme telaşını
Öğreniyor,yapıyor,ne iyi ki
Kimsenin kimseye sözü kalmıyor
Gece boşalıyor,yıldızlar kapanıyor
Açılıyor rüyanın fenafillah kapısı
Sabah,sır gibi saklanarak işaretler
Ketum yüzlerle gidiliyir işe
İşten güçten darp izi kalmasın diye
Aşktan serçelerden piyanodan edebiliyor kendini.
Üstümde kuşsuz kuşlaksız bir vadi şimdi ne Afrika çukuru ne Mezopotamya yanımda dev bir kuş iskeleti
önümde kuru başım
İçimde o sarmaşık soru:
Nere gitsem,hangi pınara?