Kitapların da hayatı var mıdır, geçmişi, meçhul geleceği, maceraları, hüznü ve hasreti, bir yaşanmışlıkları ve aşkı..?
Var mıdır.?
Belki yemek yiyemez, yürüyemez ama görürler, söyleyemez ama hissederler, kavuşamaz ama aşık da olurlar.. Nasıl mı, buyrun okuyun, Efendisi Fuzulî 'inin, aşkına gizlediği sır ile diyar diyar gezip çöl güzeli Leyla'sına kavuşmayı dileyen, hergün onun hasretiyle yanan asıl mecunun kendisi olduğunu söyleyen Kays'ın hikayesi..
"Bir sarmaşık diyordu o aşk için. 'Aşk' sözcüğü zaten sözlükte 'sarmaşık' demekmiş.
'Bir sarmaşık çınarları, servileri nasıl sarıp sarmalarsa aşk da öyle sarıp sarmalarmış çınar gibi yiğitleri, servi boylu dilberleri. Ve her sarmaşık, sardığı ağacı kuruturmuş sonunda.
Dıştan yemyeşil ve güzel gösterirmiş ama içten içe kurutur, çürütür, çökertirmiş.'
Bütün bunları bahçesindeki en güzel hurmayı kurutan sarmaşığa bakarak anlatıyordu, her dizeyi yazdıkça gelin gibi süslenmiş ama meyveden kesilip kurumaya başlamış olan hurmaya bir kez daha gözleri dolarak bakıyordu.
'Kays!' diyordu içinden, ' İşte bu fidan gibi çürüdü sarmaşık kendisini sarınca.'"
/muhabbet bakî
Tayfun abime çok teşekkür ederim...
.............
Kitabı okuduktan sonra aşkı tanımlamaya çalıştım kendimce.Ve uzun süre kalemimi oynatamadım. Sadece bazı belirtileri geldi ilk aklıma.Oysaki herkesin az çok bir deneyimi olmuştur
