Kelimeyle oynayan, kelimeyi şiirine temel taşı yapan ve inanıyorum ki şiirine mesleği gibi bir nakış ustalığı düşüren Yaşar Bedri'nin dili, bana göre bugünün dili değil. Onu, yıllar sonra tarihin insafına bırakmazlarsa, anlaşılmak için o zamanı bekleyen bir şair olarak görüyorum. Kendine özgü mitolojisiyle mitleşmeyi, sanırım, umuyor.MISRALARI EĞİP BÜKMEK 60 kuşağının ve ondan sonraki kuşakların genel bir hastalığı olsa da sadece Yaşar Bedri'ye has bir tarzda sergilemesi dikkatlerden kaçmıyor.
