İnsanlar hata yapar, hatalar konuşulur, sonuçları yaşanır, bedelleri ödenir ama hiçbir insan bağırılarak küçük düşürülmeyi hak etmez. Hele ki karşımızdaki küçük bir çocuksa...
"kurallara uymayan çocuk yoktur; doğru disiplin uygulamayan ebeveyn vardır."
Bu cümle ne kadar doğru biz idare edemiyoruz bu yüzden çocuklarımızı suçluyoruz.
'Bağırmayan anneler' kitabı ile birlikte 'çocuk eğitiminde pozitif sınır koyma' okumamız gerektiğine inanıyorum.
Evet bağırmamiz yanlış bunu idare ederken ise sınır koymadan sonsuz özgürlük ile de evlatlarımıza zarar vermemeliyiz.