Yine o kendine has anlatımıyla başı sonu olmayan hepimizin yaşamından kesitler sunan ama bu yaşanmışlıkları Barış Bıçakçı gibi sade, anlaşılır özgün anlatamadığımız onlarca kısa öykü için: 'su içer gibi yemek yer gibi yazıyor' diye yapılan yorumun haklılığının ispatıdır bu kitap. öykülerinin her birinin devamını içinizden kendi hayal gücünüzle sürdürüyor. Hele ki hikayeler aralarında şehir rehberi kısımları var ki kitabı her elime aldığımda bana kendini istisnasız baştan sona okutturur.
Baharda Yine Bekleriz ile Kitap arkasında dediği gibi,
''bu berbat şehirde görüp görebileceğiniz en güzel şeyin terk edilmiş bir fabrikanın kara yıkıntısı olması saçma ya da gülünç mü? değil! insana özgü bir yavaşlığı, sakarlığı hatırlatan tek şey bu yıkıntı çünkü. şehirde otomobiller, yollar ve binalar, sonunda bütün sıcaklıkların evrenin ölgün sıcaklığıyla aynı olacağı bir geleceğe doğru son hızla gidiyor, uzanıyor, yükseliyor. ama aralarında banka memuru sevgili dostum tuğrul'un da bulunduğu sağlığına dikkat etmeyen, fazlasıyla hayalperest bazı insanlar var ki, onlar gece kurdukları saatin sabah çalışmamasını veya en iyisi geriye gitmesini gönülden dileyerek tatlı tatlı esniyorlar.''
