Şair olmak demek içindeki duyguları kaleme yansıtmak demektir. Şairin en büyük aynası kelimeleridir. Kullandığı dizeler kendi hislerini hafifletirken, okuyanı kendi dünyasıyla buluşturur.
Şiirlerini okuyarak şairin nasıl bir ruh hali içinde olduğunu anlayabilmemiz mümkün. Bu kitapta en fazla gizlenemeyen duygu aşk, vatan sevgisi ve artık yaşlandığını düşünerek ettiği bolca veda. Kafamdaki klasik Ahmet Telli temasından biraz uzak buldum. Zaten kendisi de yorulduğunu belirtmiş.
BAKIŞIN SENİN
Unut ve öyle gel mi diyor bakışın senin
Hatırla atlas yatağındaki derin uykuyu
Şüphe ve sır, huzursuzluk ve endişe ve tam
Aklıma gelmişken dilimde acılaşan soru
Ödünç hüzünler kadar alıngan bir kuyudan
Çıkrık sesini al, suya değebilir mi şavkın
Gölgesiz kalınca hayatta karıncalanıyor
Susunca konuşan mevsim mi demeliyim
Öylesine zarif düşünceli ki o kadar sıcak ki okurken bu hissediliyor. Bu kitabımı imzalatmıştım kendisine:"Sevgili Gamze'ye bakışın hep ışıklı olsun diye." bir cümleyle imzalamıştı. Benimde her okuyuşta daha çok ışıklanır oldu bakışlarım. Unutuyordum az kalsın "Hatıraların tozlanmaması umuduyla." demişti. Tozlandırmamak temennisiyle.
Her şiiri beni içine çekmese bile bazı şiirleri var ki tekrar tekrar okumak istedim. Mesela:
Gittim, bir ağaca sordum adını
Gölgemdir, dedi; beğendiysen
Bağışlarım çocuklarına ama sen
Kaybolmamışsın ki ormanda hiç.
Bütün unutanların yerine oturup mesai yapmış bir şair Ahmet Telli. O dünyanın kötülüğüne şiiriyle karşı koyan, bizden biri. Şiirleri özgün, içten, doğal. Yalnızlığı, acıyı sevdayı, insanı harf harf işleyen bir şair. Bu kitabıyla şiire doyduğunuz gibi , insan olan yanlarınızı hatırlayacaksınız. Dokunaklı ,sert, bir okadar da okunası kelimer. Şimdiden keyifli okumalar...
Ahmet Telli’nin bitirdiğim ilk kitabı. İmza gününe koşa koşa giderek almıştım bu kitabı. Canım adam çok güzel imzalamıştı; “Şafak’a, bakışın Şafak yıldızı gibi parlasın.”
Eh nasıl kitaplıkta okumayarak eskitebilirdim ki??
Yalın bir dili var. Şiirler devrim, sol ve aşk üzerine. Aşk bile devrimle iç içe geçmiş halde. Dizeleri birbirine bağımlı, duraksayarak okuyunca olmuyor, soluksuz okumanız gerekiyor.
Bana da iyi alışkanlık oldu, şiirleri sesli okumak... Öyle daha mı anlamlı oluyor nedir vazgeçemedim. Sözün kısası bu naif adamın naif dizelerini okumalısınız.
Keyifli okumalar!
“Başlarken yalnızsın, bitirdiğinde daha da yalnız.”
(Hasan Ali Toptaş)
