Stirner'e göre, devrimci eylem geçmişte üzücü bir şekilde başarısız oldu. Otoritenin yerini değil biçimini değiştirirken otorite paradigmasının tuzağına takılı kaldı: liberal devletin yerine işçi devleti konuldu; Tanrının yerine insan konuldu. Fakat otorite kategorisinin kendisi değişmeden kaldı ve çoğunlukla daha da ezici hale geldi.