Peş peşe üç Livaneli kitabı okudum. Livaneli’nin sevdiğim yönü her kitabının farklı tarzda olması. Arka arkaya bir yazarı okuduğunuz da genelde sıkılır ve aynı şeyleri okuduğunuz hissine kapılırsınız. Ben Livaneli okurken bu hisse kapılmadım, güzel okumalardı. Livaneli kitapları içinde politika ucundan köşesinden hep oluyor ama
Son Ada kitabını bir hayli politik buldum bunun yanı sıra benim bakış açımda demokratik yönetim sistemine karşı farkındalık yarattığını söyleyebilirim.
Balıkçı ve Oğlu kitabı ise mültecilere farklı bir gözle bakmamı sağladı. İçlerinden en beğendiğim ise
Muğla'nın Bodrum ilçesinde, sahile vuran minik bedeniyle göçmenlerin yaşadığı dramın sembolü haline gelen Aylan bebeğin ölümünün üzerinden sekiz yıl geçmesine rağmen, acısı hala ilk günkü gibi yürekleri burkuyor.