Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Barbarın Kahkahası
Sema KaygusuzDüşük Puanlı Barbarın Kahkahası Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Barbarın Kahkahası sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Barbarın Kahkahası kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Karakterler çok dağınık ve yeterince işlenmemiş olduğunu düşündüm. Daha doğrusu karakterlerin derin işlendiği ara bölmeler var ama bu bölmeler romandan kopuk ve romanın hemen hemen en etkisiz karakterlerine yoğunlaşmış. Bu nedenle romanın destek öğelerinin güçlü olduğunu söyleyebiliriz ama hikayenin yeterince güçlü olduğunu söylemek güç. Türk romancılığında bir deneme türü kabul edebiliriz. Henüz başarılı olduğunu söyleyemesek de, başarıya giden yola döşenmiş değerli bir taş...
Sema Kaygusuz'u pırıl pırıl hikâyeleriyle tanıyalı herhalde 7-8 sene olmuştur. Sandık Lekesi'ni sahilde, etraf çocuk sesleriyle dolu, bir yandan da bir şeyler içerek okuduğumu hatırlıyorum. Beni ilk çarpan elbette üslûbuydu; dil kullanımı, şiirsel anlatımı hemen etkilemişti beni. Yazarın romanlarını okumadım, 'Yere Düşen Dualar' ilk romanıydı,
Yazar Mavi Kumru Motelinde tatile gelmiş toplumun her kesiminden farklı yaşam ve düşüncelere sahip insanlar üzerinden ülke tasviri yapıyor. "Çiş" metaforuyla da hikayeyi sonuna kadar canlı tutmayı başarıyor.
Moteldeki tatilcilerin huzuru oraya buraya "çiş" yapan biri tarafından bozulur. Ancak kimse bu eylemden zarar görene bir tepki vermez ta ki kendi başlarina gelene kadar.. Herkesin birbirinden şüphelendiği böyle gergin bir ortamda ne olur? Şüphesiz insanların gerçek yüzleri, sırları, acıları ortaya dökülür. Sonra durup sorarsınız, acaba yazarın barbar dediği kim? Sen, ben, hepimiz...
İlk Sema Kaygusuz deneyimimdi. Bir çırpıda okunabilecek, çok hacimli olmayan bir kitap; ancak üzerinde düşünüp sindirilmesi gereken çok fazla diyalog var. Bazı yerlerde yazar çok derinlere inmiş, açıkçası anlamakta epey zorlandım bu kadara gerek var mıydı? tartışılır. Ben Eda, Selçuk ve Alikâr diyaloglarından oldukça etkilendim. Kitap herkese hitap eder mi etmeyebilir.
Benim için değişik bir okuma oldu.
Sema Kaygusuz la tanışma kitabım oldu Barbarın Kahkahası. Kitabın üslubu akışı oldukça iyi. Bir motele tatile gelen insanlar üzerinden çocukluk, ırkçılık, milliyetçilik, din, cinsiyetçilik gibi bir çok kavramı irdeliyor yazar. Bunu yaparken kurguya öyle güzel yerleştirmiş ki sıkmıyor sizi. Kitabın sonunun beklediğim gibi bitmemesi tek hüsran noktam oldu. Onun dışında gayet severek keyifle okudum. Son olarak kitabın belli bir yaş sınırlaması var bence (+18 ) çünkü oldukça cesur cümleler barındırıyor.
Kitaptaki olaylar bir motelde geçiyor. Motelde yaşayanların çoğunun farklı yaşam öyküleri var. Misal; çocukken yaşadığı tecavüze rağmen avukat olmayı başarabilmiş bir kadın ve bu kadının sırrı altında sıkışmış ama yine de yıllarca saklamış bir eş, bir katliam sırasında bavula saklanmış iki çocuktan hayatta kalanının öğretim üyesi olmayı başarması, bir çift olmayı başaramayan eşcinsel çift, büyüdüğünü gördüğü her hayvanı (balık, kaplumbağa, yılan ve keçi) avlayarak ispatlamaya çalışan bir ergen, motelde çıkan olayı fırsatçılık olarak değerlendiren bir aile. Kitabın kahramanı Simin Hanım’a göre motelde iki barbar var. Bunlardan birisi; insanların çarşaflarına, havlularına, hatta limonatalarına işeyen küçülmüş de büyümüş kişi, diğeri ise avlanarak kendini ispatlamaya çalışan büyümüş de küçülmüş olan.
Kitap, 2016 Yunus Nadi roman ödülüne layık görülmüş.
Kitapta en sevdiğim kısımlar, Selçuk’la Alikâr arasında geçen felsefi konuşmalar, Simin Hanım’ın yazdıkları ve Eda’nın feminist düşünceleri oldu. Fakat kitap, genel olarak bana hitap etmedi. Halbuki kitaba başlarken, kitabı seveceğime dair beklentim çok yüksekti. Kitaba ilk başlarken bahçıvanın yaptıkları ve Eda’nın gereksiz bir şekilde uzun uzadıya anlattığı bazı şeylerin gerçekçiliğini göremediğim gibi, bana popülarite amaçlı yazılmış önyargısı uyandırdı. Ayrıca çoğu yerde ağdalı şekilde süslenmiş cümleler, bana zoraki sanatsal çabalar hissi verdi. Ayrıca çiş olayı o şekilde sonlanmasaydı, belki daha az miğdemi bulandırmış olabilirdi.
Daha önce hiç duymadığım bir yazar olmasına rağmen kitabını cok satanlar listesinde görünce merak ettim ve alıp okudum.
Öncelikle kitabın konusu biraz ağırdı. Bunun sebebi yazarın kitapta çok farklı konu temaları işlemiş olmasıydı. (Cinsellik, şiddet, milliyetçilik, günümüz toplumu..)
İşlenilen konular bölüm bölüm güzel bi olay örgüsüyle okuyucuya iletilmek istenmiş.
Yazar tüm bunları yaparken gösterişten uzak durmuş ve olanı olduğu gibi okuyucunun yüzüne sertçe vurmuş.
Şahsen benimde en sevdiğim nokta bu oldu.
Özellikle altını çizdiğim yerler hep italik ile yazılmış yerlerdi. Verilen mesajlar orada çok net ve acıydı.
Diyalog kısımlarında sıkıldığımı söylemeden geçemeyeceğim.
Belki herkesin okuyup beğeneceği bi kitap olmayabilir ama ben genel anlamıyla vakit kaybı olmayacağını ve sırf italik yazılan yerler için bile okunması gerektiğini düşünüyorum.