Mavi Kumru oteli...Bungalov evlerde tatil yapan insanlar...Her bungalovda ayrı kişiliklerden oluşan bir toplumsal mozaik...
İsmail, Melih, Alikar, Nihan, Eda, Turgay, Ozan, Okan, Serpil, Ferhan, Selçuk, Simin ve diğerleri.
Feminizm, faşizm, cinsiyetçilik, din, taciz, şiddet, soykırım gibi bir çok konu bu kişiler üzerinden sarsıcı analiz edilmiş.
Aslında kapitalist sistemin insanları nasıl bir çerçeve içine aldığına ve insanın söz konusu karşısındaki olunca ne kadar acımasız ve sınıflandırıcı olduğuna şahitlik ediyorsunuz.
En çok Ozan’a takıldım kitapta.Ozan bir çocuk...Masum olması gerekir bir çocuğun diye yerleşmişken aklımıza,bu düşünceyi alt üst edercesine sıra dışı ve vahşi Ozan.Belki onun da kendince bir başkaldırışı bilinmez...
Çok tanıdık gelen karakterleri bir otelde toplayıp,sınıf ayrımı,cinsiyetçilik,erkek egemen toplum anlayışı,ırkçılık gibi konuları göz önüne sermiş olması adına güzeldi.Çok da yormadan,çok da sıkmadan...