Bohçasında sakladığı çocukluk fistanını, koklayıp koklayıp yeniden ağladı ve artık o hayata da, o uzak hatıralara da veda etti. Her gece rüyasında onu alıp götüren Saint Alkala'yı düşündü. Onun hayal olmaması için Yaradan'a yalvardı. Hayal olmasından korkutuğu tek gülümseme, hatırasına yapışacağı tek gerçek oydu.