Barış Ekmeği’nde yer alan öyküler, öykücükler çağcıl dünyayı soluyan çocukların dünyasına eğiliyor. Bir anlamda her yaşta çocuklara yoğunlaşarak onları yalın bir biçimde dile getiriyor. Çocuklar yaşamı, doğayı, insanı, dünyayı algılarken neler duyumsar, nelerden etkilenir? Bu soruların yanıtları bir oluşum ve gelişim içinde veriliyor. İnsan ve yaşam gerçeklerinden kopmadan yazınsal ve estetik bir örgü ile verilen ürünlerde dilimizin inceliklerine de özen gösteriliyor.
George Amado, “İnsanın ana yurdu çocukluğudur.” derken evrensel bir gerçeğe ışık tutuyor. Hepimizin çocukluğunda nice olay, nice duygu vardır bizi biçimlendiren. Çocukluk hâlâ içimizde yaşıyor, çevremizde dolaşıyorsa önemi yadsınabilir mi? O iyilik, güzellik dolu dünyayı yeniden yaşayarak yazmak, yazarlar için kaçınılmaz bir görev olmalı. Sevgi ve barış duyguları ile kaynaşan çocuklar, geleceğimizin de ışığıdır.
