Okuduğum ilk biyografi kitabı. Barış Manço’yu benim gibi çok seviyorsanız okumanızı tavsiye edebilirim. Kitap kısa bir aile geçmişi verildikten sonra Barış Manço’nun müzikle yoğun olarak ilgilenmeye başladığı Galatasaray Lisesi yıllarıyla müzikle sarmaş dolaş olan ilişkisini, müzik ve müziğinin felsefesini vefatına kadar anlatıyor.
Halk ona neden modern Evliya Çelebi, kültür elçisi, modern halk ozanı gibi tanımlar yakıştırılıyor. Hepsini kitabı okuma sürecinde anlayarak öğreniyorsunuz.
Döneminin kıymetli sanatçılarının aksine( kitapta sık geçen bir kaç isim hariç) 7’den 77’ye toplumun her kesiminin severek dinlediği besteleri nasıl yapıyor, neyden ilham alıyor?
Bir gün seyyar sebze satıcısının sesini duyar ve meşhur bestelerinden birini yapar, bir köy gezisinde köylü amcanın birinin tütün içen arkadaşında “acıh da bağa vir” dediğini duyar gülümser ve yine meşhur bestelerinden birini yapar. Bunun gibi birçok değerli bilgi…
Müzikleri güldürmüş, eğlendirmiş, düşündürmüş, ağlatmış. Çeşitli hastalıklar geçirmiş, sanki O hastalanmamış da herkes evladı, anası, babası hastalanmış gibi üzülmüş. O başarılı olmuş herkes alkışlamış, çok sevilmiş, can bedenden çıkmış memlekete hüzün çökmüş, neredeyse vefatından çeyrek asra yakın zaman geçmiş hala özlemle anılıyor. Peki ne yaptı da tüm bunları başardı…
Kitap bu ve benzeri soruların cevaplarıyla dolu. Biyografi okumayı ve Barış Manço’yu seviyorsanız okumanız dileğiyle…
