Kemal Uluer, Yenimahalle sokaklarında büyüdü; koştu, oynadı, bu dönemde unutamadığı simalardan biriydi eşekli dondurmacı... Endüstri Meslek Lisesi'nden makine ressamı olarak mezun olduğunda hayata atılamadı; kas erimesi hastalığına yakalanmıştı.. mucize vaat eden doktorlar işe yaramadı ama o tekerlekli sandalyede de olsa mutluluğun peşine düştü. AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi'ndeyken oluşturduğu dost grubuyla bol bol gezdi, sevgiye adanmış bir yaşam sürdü.
27 Aralık 2001 perşembe günü öğleden sonra gereği kadar yaşadığına karar vererek intihar etti Aborjinler gibi, bedenine zarar vermeden. Başına soluk almasını engelleyecek bir poşet geçirip yüzüstü yere atmıştı kendisini.. 41 yaşındaydı...
"Eğer bu yazdıklarım basılabilirse, beni anlayanlar, yaşamlarının kıymetini bilerek mutlu yaşarlar, diğer insanlarla paylaşmayı öğrenirler ve her şeyi kararında bırakmayı bilirler..."
Kemal Uluer, kendisine verdiği hayati bir sözün peşinde geçirdiği ilginç yıllar ve yaşamına koyduğu noktayla tartışılıyor.Kemal Uluer 10 resimlik çalışmasının son tablosunu da tamamladıktan sonra intihar ederek yaşamını noktalamıştı.
