halk şunu görnüştür; bir kişiye sonsuz yetki verildiğinde, genelde bu sonsuz güç zamanla suistimal ediliyor ve sonuçta bedelini halk ödüyor (yoksullukla, haklarının kısıtlanmasıyla vb).
hiç kimse vazgeçilmez değildir. kimse "tek kurtarıcı" değildir. herkesin her zaman alternatifi çıkar. aksi düşünce, kendine güvenmeyen bir toplumun bakış açısıdır, türkiye gibi büyük bir ülkeye yakışmaz...