Bilinmeyen bir ülkede , çok da uzak olmayan bir zamanda yaşardı Mişima ile Mavi. Etraflarında tek gördükleri gri gri binalar, uzun uzun gökdelenlerdi. Ancak böylesi değildi hayalleri.Yeşil, yemyeşil ağaçların gölgesinde olmalıydı evleri.. İşte böyle başlayan sıcacık bir kitap. Şehirde yaşarken hepimiz aynı hayalleri kurmuyor muyuz?Kimimiz cesaret edebiliyor , kimimizse hayallere bırakıyor umutlarını. Mişima ile Mavi gri binalardan yemyeşil ağaçların altına gitmek için harekete geçiyorlar, acaba ulaşabilecekler mi hayallerinin şehrine?
Çok ama çok sevdiğimiz bir kitap oldu , yaşamın anlamını anlatan kitaptan küçük bir alıntıyı da koymadan edemeyeceğim. "Çocukların güneş gibi parıldayan yüzlerini göremeyeceksem , dostlarımla asma yapraklarının altında neşeyle sohbet edemeyeceksem , pürneşe şarkılar mirildanan menekşelere kulak vermeyeceksem yaşadığımi nasıl anlarım?
Şimdi gözlerini kapat ve hayal et. Olmasını istediğin dünyayı. Gönlünce düşle , içini özgürce doldur.... Bir masal, bir resim , bir şiir, bir şarkı ile hayallerimizi aktaracagimiz son sayfayı boş bırakarak veda ediyor yazar.
Çok ama çok sevdik@feyzakartopu.
*
#6yaşveüzeri