*Spoiler*
Kitabın tam sonunda Joel'in gördüğü kadının Randolph olduğunu anlıyoruz. Joel'e bu tuzağı kuran -mektupla Yurtluk'a çağıran ve orada kalması için her şeyi yapan- kötü kuzen Randolph, kadın gibi giyinmeyi seven bir queer, veya bi.
Joel bilinmeyen kadını ilk gördüğünde henüz Randolph ile tanışmamış, onu tam anlamıyla tanımamıştı. Ama sonda o gümüş gözlerin kime ait olduğunu gördü.
Joel, kalmak istemiyordu. Teyzesi Ellen'a yazdığı kurtar beni mektupları, Idabel ile kaçması hep bir şekilde engellendi.
Joel sonunda Randolph ile kalması gerektiğini veya zorunda olduğunu anladı. (Bu noktada kitap bir korku, bir kötü kötü sonlu korku romanı olarak da okunabilir.) Onun adımlarını takip ederek yetişkinliğe geçtikçe masumiyetini ve yöneliminden kaçınmayı geride bıraktı (Aşkını anlattığı bölüm var). Bu noktada isteyen okuyucu Randolph'a karşı, her duyguyu hissedebilir. Ancak yazarın amacı (1948 yılına göre) bu karakterlerin popüler maço kalıbında olmadığını, onların da varlığına alışmamız gerektiğini göstermek.
