Başkaları İçin Ağlayabilmek
Halil AltuntaşQuotes
Her gün gerçekleşen sayısız ölümleri görmezlikten gelmekte ne kadar da ustayız ! Annemiz , babamız, bir yakınımız mı öldü, arkadaşımız mı hayatını kaybetti ; çok üzülürüz, ağlarız, sızlanırız, dünyamız zindan olur. Ama bir zaman sonra o zindan kaybolur. Güneş yeniden doğar. Hayat gene güzeldir. Dünya yaşanası yerdir. İşimiz, eşimiz, çocuklarımız vardır. Daha bir arzu ile sarılırız hayata , bu dünyaya. Şüphesiz bizi bırakıp geçenler de aynı "hava" yı yaşadılar. Şimdi onlar yok. Bunu biliriz , ama yine de "ölüm bizim için" değildir sanki "dağlara taşlara" dır.
Sayfa 155 - Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları
Kabahat altın olsa bile kimse onu kendine yakıştırmaz...
Sayfa 111Kitabı okudu
Başkaları için ağlayabilmek, dünyayı onların puslu penceresinden görebilmekle mümkün. Acılı yüreklere girebilmekle; yanaklarını gözyaşı ile ıslatma hakkını kendinde göremeyen, hep "içe ağlayan" yürekleri görebilmekle mümkün.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Cahilliğin kötü bir şey olduğunu kavramak, erdeme doğru atılmış ilk adımdır...
Sayfa 288Kitabı okudu
Göz yaşarır, kalp hüzünlenir...
Sayfa 11Kitabı okudu
Merhamet, yürek hapsinden kurtulup bir çaresize derman olduğu sürece merhamettir. Böyle olmuyor da yalnızca gözyaşı dökmekle yetiniliyorsa bu duruma merhametten çok sulu gözlülük nitelemesi yakışmaz mı?
"Bilenlere sormak gerek bu tendeki can ne imiş." (Yunus Emre)