Fazlasıyla spoiler içermektedir.
Ferhan Şensoy'un kendi ağzından hayatını okuduğunuz bir kitap. Bu ikincisi. İlki Kalemimin Sapını Gülle Donattım'dı. Gülle donattığı kalemi bu sefer başkaldırmış. İlk kitabı Galatasaray Lisesi'ndeki öğrencilik hayatı, çocukluğu üzerineyken bu kitap Fransa dönüşünden sonra tiyatro serüvenini ele alıyor. Tabi ara ara geçmiş yıllara dönüş yok diyemeyiz, nasıl ki tam Şensoy'un tiyatro macerasını okurken birden annesiyle babasının tanışma hikayesini de okuyabilirsiniz. Tabi gönül ilişkileri başınıza da döndürebilir, gerçi ilk kitaba göre Gizem Kıza gerçekten de abayı yakmış görünüyordu bu kitapta.
Benim hoşuma giden ayrı bir nokta da; bu kitapta Adile Naşit, Haldun Taner, Zeki Alasya, Metin Akpınar, Perran Kutman, Münir Özkul gibi sayısız o zamana damgasını vuran tiyatroculara dair satırları okuyabilmenin dayanılmaz keyfiydi.
Hiç ummadığı anda Yaşar Kemal ya da Turgut Uyar ile karşılaşabilmesi ve onları yazdığı satırlardaki hayranlığı okuyabilmek benim için güzel bir ayrıntıydı.
Anadolu turnesini onunla beraber yaptım, onunla beraber oyunlar yazdım, bazı zamanlar ona kızdım ama bir o kadar da saygı duydum.
Son olarak da Haldun Taner'in bir sözü vardı: "Birinci perdeyi herkes yazar, ikinci perdeyi 'yazar' yazar." Ferhan Şensoy hayatını anlatan hem ilk hem de ikinci kitabı yazmış, asıl üçüncüyü bekler bu gözler, çünkü tam kendi tiyatrosunu kurma çalışması yaparken kitap bitiyor. Asıl bence onun hayatı şimdi başlıyor. Umarım bir gün kaleme alır ve ben de okuyabilirim.
Ferhan Şensoy
