33 silahsız askerimizin “1570 kurşun yarasıyla…” şehit edilmelerinin sonrasında,
bu gruplarla, komandoların girdiği bir çatışmayı ve
Cudi dağlarında yaşadıkları baskınlar dönemini anlatıyor.
Şu ana kadar yazdığı;
5. Tim “Güneş Doğsun İsteriz” 16ncı baskıya…
Ölüm Dağları Bekler “Cudi Dağı” 4ncü baskıya…
Türk Komandoları “Kuzey Irak” 10ncu baskıya…
Toprak Mehmet’e Susamışsa 4ncü baskıya…
ulaştı.
AĞAR, Türk insanını fazlasıyla etkileyen ve
çok daha fazlasıyla etkileyeceği anlaşılan
bir dönemi,
dağda olanlarıyla anlatma gayretinde…
“Gelecek, geçmişte gizlidir…” diyor, Ağar…
Bir de “Bir geleceğimiz olacaksa, bunun yüreklerimizdeki güzellikle var olabileceğini…
Bekliyoruz karanlığı…
Aysız, yıldızsız kapkaranlık bir geceyi…
Birden kaleş şaklamaları tırmalıyor kulaklarımızı…
Bundan bir an önce ilk mermiler vuruyor üs bölgemize…
Dört ayrı yerden, dört ayrı roket apansız paralanıyor içimizde; “Zrankkk…” diye.
Ve bütün bunlar, daha biz, bir tek tetiğe dahi dokunmamışken oluyor.
Karşı taraf tüm hırsıyla asılıyor tetiklere…
Ve namusumuza yönelen bir baskınla karşı karşıya kalıyoruz.
Şok arzulayan bir ateş kumpanyası bu…
Öyle mi?
Hadi bakalım!..
İlk yaptığım şey telsizin mandalına basıp,
ortak çağrı kodunu kullanmadan konuşmaya başlamak oldu.
“Sakin, 210 bağlıları… Çok sakin…
Şu an yapabileceğimizin en iyisi bu…
Sakin ve dikkatli olun…
Gözünüz de aydın olsun…
Hep bekleyip durduğumuz gece nihayet başladı…”
“Kitaptan
