Kolhaun yarası sağalana kimi öz bəzəkli otağında yatdı.Son dərəcə xudpəsənd olduğundan o,dostluğa inanmırdı və buna görə də onun dostu yox idi.Onun həddindən artıq ağır cismani iztirablarını tənhalıq hissindən doğan mənəvi əzablar daha da dərinləşdirirdi.O,sağalıb ayağa duracaqdımı?!Bu heç kəsi maraqlandırmırdı! Onun haqqında heç kəs ciddi surətdə narahat olmurdu: o, bunu bilirdi.