Bavul Dergisi Sayı: 43 sözleri ve alıntılarını, Bavul Dergisi Sayı: 43 kitap alıntılarını, Bavul Dergisi Sayı: 43 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Belki de biraz geç rastladım sana ama her şey geç gelmiyor mu yurdumuza 1929 buhranı bile geç gelmemiş miydi .Eksikliğe mi alışmışız mutluzluğa mı yoksa...
Sen bana bir kuyu kaz mesela Muazzez. Beni içine göm, ben seni orda da beklerim. Yanıma bir ceviz yatır, ona seni anlatayım, acısın ceviz bana, sarılsın, ‘vah be kardeşim’ desin. Sarılıp öylece kalalım, özü özüme geçsin. Üstümüzden bin yıl geçsin. Gömdüğün topraktan bin yıl sonra tekrar süreyim Muazzez, yine sana döneyim. Dallanıp budaklanayım senin için, gökleri tutsun dallarım. Bin yeşil meyve vereyim, birini yuva bileyim. Bin yıl da kabuğumda bekleyeyim. Bin ceviz sallansın dallarımda, benden hariç bin ceviz. Binini koparsınlar Muazzez, bir bana dokunmasınlar. Sen gelene kadar ben o dalda dururum. Ha gelmedin diyelim, yokluğunla kururum. Yapma Muazzez, ben o binde bir ihtimale tutundum.
Keşfetmiştim; sevmenin rengiydi beyaz ve adaletin, her şeye eşit mesafede durabilmenin.. Beyazı o kadar sevdim ki hiç grim olmadı benim. Beyazım, siyahım, gerçeklerim.
Sedef Orman
Oysa vazgeçtiğim her şey beni ben yapan geçmişimin bir parçasıydı. Nasıl ki isteyip de vazgeçemediklerin ruhunda yara açıyorsa, istemeden vazgeçtiklerin de içinde uhde kalıyordu. Fark ettim.
Baba,hayatın nasıl geçti diye sorsalar sana,ne söylerdin mesela,nasıl anlatırdın yaşadıklarını,geçen ömrünü?diye sormuştum bir gün.Gece yarısı,ıssız bir tarladan tek başıma geçmiş gibiyim oğlum demişti.
Keşfetmiştim; sevmenin rengiydi beyaz ve adaletin, her şeye eşit mesafede durabilmenin.. Beyazı o kadar sevdim ki hiç grim olmadı benim. Beyazım, siyahım, gerçeklerim.
Sedef Orman