Selam arkadaşlar,
Ben yine bir Aşkın Nur Karataş'a ait bir kitapla buradayım. Okumuş olduğum kitap bitince wattpade gezinirken karşıma çıkan bir kitap oldu. Eh hadi okuyayım dedim. Anacım okumasam da olurmuş resmen.
Bune yahu genç bir kız yaşça kendince sadece birkaç yaş büyük birinin resmen kölesi oluyor. Neymiş efendim adam güçlüymüş istediğini alırmış.
Halt etmiş!
Okurken pek bir sinirlendim. Okudum okumayın der geçerim .
"Unutma insana kendini acımak bitirir."
"Hayat bazen insanları birbirleri için ne kadar çok şey ifade ettiklerini anlasınlar diye ayırır."
"Bir insanın ses tonu bile özlenir miydi?"
"Uyumadan önce hatırladığım son şeyin sonun yüzü olmasına bayılmıştım." (sf 125)
"İyi hissettiren insanlar bağımlılık yapar…"
"Yalnızsanız ve kötü şeyler yaşadıysanız cesur olmak zorundasınız. Aslında hiçbir kız cesur olarak dünyaya gelmiyordu.
Onlara bu sıfatları ekleyen hayatın kendisiydi. Kadın cesur, güçlü , dayanıklı sert olmak zorunda değildi.
Kadın mutlu olmak zorundaydı."
