Bayılmışım...Kendime Geldiğimde 40 Yaşındaydım
Şebnem AybarSözler ve Alıntılar
Aslında konuşmak,yazmaktan daha zor.Yazmak da düşünmekten...
Hepsine inat;onun için midir ki,daha çok kendimizizdir,hayal kurarken sessizce,kelimesizce?
Sayfa 237Kitabı okudu
“Baba sevgisini koru.O sevgiyi kesip atarsan,tanrı da senin mutluluk ışığını söndürür.”
Sayfa 240Kitabı okudu
Başkası adına düşünmelerim, onlar adına üzülmelerim, onlardan fazla sevinmelerim, her şey her şey… Kendimi sevmeyi unutmuşum ben. Sen kendini sevemezsen başkası seni nasıl sevsin ki?
Sayfa 58Kitabı okudu
Kişinin kendini sevebilmesi, kendine güvenmesi, şahane bir varlık olduğuna gönlünce inanabilmesi için geçmişini çözmesi ve ne olursa olsun kabullenmesi gerektiğini düşünüyorum. 
Sayfa 144Kitabı okudu
Yani şu ana kadar yaşadıklarım, bildiklerim, bilemediklerim, göremediklerim ya da çok detayını çıkardıklarım belki yeni tanıyacağım BEN için bir ön hazırlıktı. Belki yeni BEN bir hediye olacak bana ve ben bunca geçmişi o hediyenin bir bedeli olarak ödedim.
Sayfa 59Kitabı okudu
Yazmak, o kadar da zor değilmiş meğerse, yazabilmekmiş zor olan ve yazabilmek için de yitirmen gerekmiş gerçekleri, hayallerine yer açabilmen için.
Sayfa 239Kitabı okudu
Ararsan buluyorsun, kurcalarsan bozuyorsun, deşersen eline illaki batıyor bir iğne; kazarsan çıkıyor, örtersen görünmüyor; duyarsan irkiliyorsun, tutarsan hissediyorsun, kaybedersen üzülüyor, bulunca seviniyorsun… Çıkarsan görebiliyor, inersen duyamıyorsun; yağarsan ıslatıyor, yağmadığında kurutuyorsun; beklersen üşüyor, yürürsen ısınıyorsun; seversen semiriyor, sevmediğinde soluyorsun; açıksan herkes sana geliyor, kapalıysan kapından dönüp gidiyor; verince büyüyor, alınca borçlanıyorsun; gülersen kırışıyor, ağlarsan ayıplanıyorsun. Yol yakınsa dönebiliyor, uzaksa eğer, "kader" diyorsun; acıkınca saldırıyor, doyduğunda itiyorsun; bağlayınca duruyor, çözdüğünde yürüyorsun; çocukken alıyor, büyüdükçe veriyorsun; gençken yaşlanıyor, yaşlanınca diriliyorsun... Ve eğer kalırsan kaybediyor, gidersen kazanıyorsun.