Bu kumbara, hayalini kurup da kutudan çıkmayan her neyse, aslında o. Yapman gereken sabretmek. Yalnızca bozukluklar atma bence. Gazoz kapakları, düğmeler, atmaya kıyamadığın taşlar. Konuşurken ısrarla yaptığı hatayı savunan, sıkıcı bir baba olup çıktığımı fark ediyordum ama devam ettim. Hatta ufak notlar bırak kendine. Ne yapmak istiyorsun, ne haldesin veya biriktirdiğin parayla ne almak istiyorsun. Bazen hayal ettiğin şeye ulaşman çok uzun sürer ve zamanı geldiğinde, ne için yola çıktığını hatırlayamazsın.
Bazen Çok, kara mizahı evlere, kışlalara, hastane odalarına yani hayata taşıyor. Fakat bunu yaparken kurallarını kendi belirleyen bir dünya karşısında soğukkanlılığını ve umursamazlığını koruyor. Ayakta kalabilmek için gerekli bir ruh haritası belki de Bazen Çok.
