Bedende Yazılı
Jeanette WintersonJeanette Winterson, “Bütün kitaplarım deneyseldir; biçimlerle oynar, geleneksel anlatı çizgilerini takip etmeyi reddeder ve okuyucuyu bir oyuncu olarak dahil eder,” diyor. Bedende Yazılı da tam böyle bir roman. İlk bakışta basit bir aşk hikayesi; aşık olmak, yitirmek, kavuşulan sevgili... Ancak anlatıcı ve ana karakterin ismi yok, cinsiyeti belirsiz, yaşı bilinmiyor. Winterson buna rağmen arzulardan fedakarlığa, tutkudan ayrılığa kadar insani durumların resmini çizmeyi, gerçekliği şüphe götürmeyen bir aşk hikayesi anlatmayı, içine çekmeyi ve öyküyü okur için kişisel kılmayı başarıyor.
Winterson’ın her romanı benlik duygumuzu oluşturan arzular ve sınırlarla ilgili; korku, sınıf, ten rengi ya da beklentiler gibi aşmaya çalışmamız gereken sınırlar. Bedende Yazılı, aşkın insanı hem parçalayan hem de iyileştirip bütünleştiren gücünden, ölümcül bir hastalığın insanın benliğini nasıl yeniden oluşturduğuna kadar uzanıyor. Oyuna katılan okur için de bir kendini keşfetme yolculuğu vaadediyor.
Kitabın Konusu:
168 sayfa · İlk Yayın Tarihi: 1994
Yorumlar ve İncelemeler
Bedende Yazılı en merak ettiğim Jeanette Winterson kitabıydı, baskısı yok. 
okuma_notlari ‘nın hediye etmesiyle okudum
Kitabı merak etmemin başlıca nedeni Winterson’un Pat Kavanagh’la ilişkisini kurgulaması. Pat, Julien Barnes’in eşi. Bir dönem Jeanette ile birlikte sonra beyin kanseri oluyor ve bu süreçte Barnes’e dönüyor. 2008’de yaşamını yitirmiş. Hayat Düzeyleri’nin son denemesinde Barnes, Pat’ı kaybetmesini ve yas sürecini yazmış.
Bedende Yazılı’da kurgusal karakterler olarak yer alıyorlar tabii, bir de Pat’ın hastalık süreci var ancak kitap ölümünden önce yayımlanmış, 1993.
Kurmaca özelliklerinden de bahsetmek istiyorum, anlatıcının cinsiyet kodlarını silmiş Winterson. Toni Morrison da Resitatif öyküsünde karakterlerinin ırksal kodlarını silmişti, çok iyi bir öyküdür. Anlatıcı kadınları seven biri, grotesk diyebileceğimiz erkek sevgilileri de olmuş, o kadınlara aşık! Cinsiyetle ilgili belirgin bir özellik vermemiş, hem de bir aşk hikayesinde. Jeanette Winterson da kendini kadınları seven bir yazar olarak tanımlar. İlişkiler, hisler üzerine bir kurgu, bir ilişki merkezde olsa da anlatıcının birçok ilişkisini, duygu durumlarını okuyoruz, zaman dağınık. Kitap yarısında insan biyolojisinden yola çıkarak duygu yüklü bir tirada evriliyor, sonra kendi ritmine dönüyor. Cinnetin eşiğinde yazılmış gibiydi… Jeanette okuruysanız roman da olsa bu duyguların Jeanette’ye ait olduğunu bilirsiniz. Hatta anlatıcının çalışmak için kendini kütüphane sandalyesine kelepçelettiği bir bölüm vardı, tam da Jeanette davranışı dedim. Belki ilk okuyacağınız Jeanette kitabı olmasa iyi olabilir, olmaya da bilir. Ben çok sevdim.
