Kendi mecrasında akmakta olan hayat, temellük edilebilir değildir. Geç modern bireyin tahakküm kurucu eğilimi, aslında onu, hayatı deneyimlemekten alıkoyan bir mecraya sevk eder. Hayatı "dolu dolu" yaşamak isteyen bu tipoloji, paradoksal bir şekilde hayatı yakalamaya çalıştığı oranda ondan uzaklaşıverir.