Dahası, özdeşime dayalı bu ilişki aracılığıyla tesis edilen egonun kendisi bir ilişkidir, bu ilişkilerin birikmiş tarihidir. Sonuç olarak ego, kendisinin-özdeşi\ bir töz değil, merkezini kendisinin dışında, bedensel sınırları bahşeden ve üreten dışsallaştırılmış imago (bir ilişki ve çift terapisi)'da., konumlayan imgesel ilişkilerin tortulaşmış bir tarihidir.”
Sayfa 110 - Pinhan Yayıncılık, Mart, 2014 Çeviren: Cüneyt Çakırlar, Zeynep TalayKitabı okudu