Belalı değil ama takıntılı ya da hastalıklı aşk olabilirmiş adı.
Ferrante'den okudugum yedinci kitap. Kitapları genelde Napoli'de geçer. Genellikle travmatik aile ve arkadaşlık iliskilerini anlatır. Kahramanlar genellikle yalnızlığı bilinçli olarak tercih etmiş ya da boşanmış, terkedilmiş kadınlardır.
Bu roman ilk romanı Ferrante'nin. Annesinin ölümü üzerine katman katman açılan bir geçmiş muhasebesi yapar, Delia. Öfkeli bir karakter, öfkeli bir dil vardır. Babası,annesi,kendisi, dayısı ve romandaki diğer karakterlerin hepsine hakim olan bir duygudur, bu. Roman ilerledikçe nasıl ve neden olduğunu anlayamadığımız olaylar bir bir gerçek yüzüyle ortaya çıkar. Çok çarpıcıdır ve sarsıcıdır yaşananlar.
Romanda bir iç çamaşırı metaforu var. Bu kirli geçmişin kirli çamaşırlar gibi ortaya dökülmesini simgeliyor. Yine Delia 'nin kendisini annesi ile özdeşleştirmesi tam bir hezeyan yaratıyor karakterin zihninde.Hangisi gerçek hangisi hayal,birsüre sonra iç içe geçiyor.
Ferrante okumak ısteyenler önce Napoli Romanları serisi ile başlasınlar. Gerçekten çok iyi bir seri
