@yazariylakonusanlar sayesinde daha önce hiç bilmediğim bir yazarla tanıştım,son kitabını okudum. Oldukça akıcı,hatta sonuna dair merak uyandıran,şahane tasvirleri olan bir kitaptı.
İktidar,taht kavgaları,kardeşi kardeşe boğdurtma ,savaşlar,şehzadeler ,sancaklar derken tarihi bir kurgu okudum.okurken ,yapılan tasvirler gözümde canlanıp durdu. ortadan kaldırılmak istenen,sultan için tehlike oluşturan ,tahtı elinden alabilme ihtimali olan bebek şehzade ölürken çok etkilendim. Sanırım kitap boyunca en çok da bebeğini vermek istemeyen ,direnen karakter bana dokundu.
@yavuzekinci151 okuduğuma , kalemiyle tanıştığıma cok memnun oldum ve diğer kitaplarını da arkadaşlarım sayesinde edindim.
Kitapta altını çizerken tekrar tekrar okuduğum alıntılardan bazısı şunlar :
•Burası payitaht ! Oyunların,dümenlerin döndüğü yer. Saray dediğin ev değil,kocaman bir mezbaha.
•”Sultanım çok yaşa !” şekeriyle gururlanırdım.Ama bu bahçedeki kimseye güvenmemem gerektiğini biliyordum.Halk,ekmeğini verene kuyruk sallayan bir köpek gibidir.Halkın hafızası,bir adalet duygusu yoktur.Güce tapar.Korktuğuna biat eder.
•insan olduğu gibi değil,görüldüğü gibidir .Beni sultan yapan,etrafımda toplanan halkın bakışlarıdır.
•Ya öl ya da öldür ! Benim kaderim bu.Sultan babam için bir tehdit,kardeşlerim için bir hasım,oğullarım için bir korkuydum.İstemeden doğmuştum,istemeden ölecek,istemeden öldürecektim.
