Belleğin Kuytularından
Hilmi YavuzQuotes
Beklenmedik bir anda terkedilmişsindir bütün sevdiklerince Suçlamak istemesen de hiç kimseyi üzünçle yanmakta yüzün Adını bile kayamadığın bir boğunç dolmakta şimdi yüreğine Ve usulca ağınaktadır gözlerinin peteğine ağulu bir hüzün
Sayfa 80 - Everest, 19. BaskiKitabı okuyacak
Cahit Sıtkı Tarancı'nın bir dizesini hatırladım:
"Gitgide artıyor yalnızlığımız". Evet, öyle! Ölümler bizi ıssızlaştırıyorlar, dünyayı kendimizle birlikte daha tenha gösteriyorlar. Ölümlerle hem ben ıssızım, hem de dünya daha tenha şimdi..
Belleğin Kuytularında (Hilmi Yavuz), s.264
Her şey bellekte kaldığı kadarıyla gerçek, bellekte kaldığı biçimiyle güzeldir. Yaşananlar çirkin de olsa bellek güzelleştirir onu; gerçek olmasa da, gerçek kılar..
Turgut Ağabey'in sık sık ve ısrarla, bir Hadis-i Şerif'i tekrarladığını onu tanıyanlar bilir: "İnsanın dünyadaki esas vazifesi, dünyayı güzelleştirmektir."
‘Sadece Gözleriyle Gülebilen Bir Çocuk’: Mehmet Günsür
Orhan Duru’nun çok eskiden yazdığı bir hikâyede geçen şöyle bir cümle kalmış belleğimde: “Sadece gözleriyle gülebilen, korkunç bir çocuk!”
Sadece gözleriyle gülebilen bir çocuk! Bu sözler, bundan bir süre önce yitirdiğimiz Mehmet Günsür’e o kadar benziyor ki! Ve sanki onun için yazılmış