Oguz Atay'in resim ogretmeni Esref Uren bir gun "ailene söyle, çok yeteneklisin, seni Güzel Sanatlar Akademisi'ne göndersinler "der......Babasinin yaniti kararlidir: Güzel Sanatlari bitirenler aç kalmaktadir.Onun için düs dünyasini bir yana birakip gerçekleri görmelidir Oguz, kendisibe para kazanabilecegi bir meslek seçmelidir.Esref Uren bunu duydugunda soyle der :"babana söyle, sana köse basinda , islek bir yerde bir bakkal dükkani açsin o zaman iyi para kazanirsin".
Yillar sonra "Tutunamayanlar'in Selim'ine söyle dedirtmektedir Oguz Atay:' Üç çesit meslek varmis: mühendislik , doktorluk, birde hukukçuluk.Ben ressam olmak istiyordum.Babam böyle bir meslek olmadigini söyledi.(T.326)
"Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaydaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez. (...) Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi."
Ben de ölümcül bir hastalığa tutulsam dedim, bu hastalığa tutulduğumu bilsem dedim, bu ölümcül hastalık yüzünden her şey birden önemini kaybetse dedim, korkularımdan bile kurtulsam dedim... ve artık her şey bana vız gelse dedim.