Ben Kendimi Nereden
Kadri ÖztopçuQuotes
Sordum,
gönlümdeki
en yüksek dağdan
çığlıklarla
bir çığ gibi
yuvarlanan
benim düşlerim mi ?
Kara bir kıştı geçti.
Kalmadı bende yankısı hiç
bir sesin.
Kurumuş bir ağacın gölgesi kendine yeter ancak .
Kül
Yaşamak işleyen bir yaradır benim yüzümde.
Yüzümde hüzün artıkları ve kül.
Bana hangi yangınlardan geçtin diye sorma .
Sorma son durağın ne, sılan nere.
Hem , değil mi ki aşklar da birer gurbettir bende
Bende acıyı aşklar ve mahsun çocuklar emzirir .
Ben böyle giderim gidersem ölüme bu kentte :
Yüzünde hüzün artıkları ve kül.
Bu kentte insan çünkü ölünce sevilir.
Neler oldu , ne çok istedin.
Şuydu bilemediğin ey çocuk :
İz kalır mı hiç , içinden, sanrılarla,
Bir düş gibi geçtiğin aynalarda.
Ben ki hiçbir yerdeyim. Ben ki
-Batık gemi çürük su ölü zaman!- Hepsiyim
Ateşe verilmiş sözcüklerdeyim .
Yanan o sözcüklerin yalımından
kendi cehennemini var eden
kendini önce kendinden sürgün edenim.