Ben Öykülere İnanırım
Habib BektaşSözler ve Alıntılar
“Ben sadece gülerim. Gülüşüm, unutulmuş bir dildir, konuşamadığım.”
Delidolu Yayınevi, “Yüzyıldan Yüzyıla” öyküsü.
“İçime sevinç doluyor. Bir edebiyat öğretmenini arabama almış olmak gönendiriyor beni. Önümüzdeki iki-üç kilometrelik yolu -sıkış tepiş oturarak da olsa- edebiyat üzerine konuşarak geçirebileceğimiz düşüncesi, gülüş oluyor yüzümde.”
Delidolu Yayınevi, “Sinekler” öyküsü.
“Yüreğindeki ağırlığı biliyordu da, anlatamıyordu, kendine bile.”
Sayfa 125Kitabı okudu
“Sen bir büyücüsün, sözün büyüsü bu, şeytanı melek donuna sokan!”
“Ben, ak kağıda yazılmış yanlış bir cümle gibiyim, hayatın anlamını anlamadığı halde anlatmaya çalışan!”
“O böyle hüzünlü olunca, bir uçurumdur artık gözleri. O uçuruma düşen de kendisidir nedense.”
Teselli edici sözcüklerle söylense bile, bir insanın aranmadığını öğrenmesi güçtür, aranmamak acı verir, diye düşünürüm hep.
Sayfa 19Kitabı okudu