Ben Ozzy
Ozzy OsbourneSözler ve Alıntılar
Ozzy Gururla Sunar... :)))
"Kitapta adı geçen kişilerin anıları benimkilerle aynı olmayabilir. Onlarla tartışacak değilim. Geçen kırk yılda içki, kokain, LSD, Quaalude, yapıştırıcı, öksürük şurubu, eroin, Rohypnol, Klonopin, Vicodin ve bu dipnotta sayamayacağım daha bir sürü başka malzemeyle kafayı buldum. Hepsini aynı anda kullandığım da oldu.
Şöyle diyelim; ben lanet olası Ana Britanicca falan değilim. Okuyacaklanız, yaşam öykümü sorduğumda beynim dediğim jöleden damlayanlardır. Ne eksik ne fazla..."
Sayfa 17 - Pegasus, 2.Baskı, Çeviri: Köksal GülerkayaKitabı okudu
Babam daima, bir gün büyük bir şeyler yapacağımı söylerdi. "İçimde bir his var, John Osbourne," derdi birkaç biranın ardından, "ya çok özel bir şey yapacaksın ya da hapse gireceksin."
İhtiyar haklı çıktı. On sekizinci yaş günümden önce hapisteydim.
Sayfa 21 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Bob Marley /Black Sabbath
Bob Marley ile tanışma fırsatı yakaladık... Esrar dumanından başı görünmüyordu. Şimdiye dek gördüğüm en büyük en kalın esrarlı sigarayı içiyordu. Canlı söyleyemez, canlı söyleyemez, hiç kimse kafası bu kadar iyiyken canlı performans sergileyemez diye düşünüp duruyordum. Ama hayır performansı canlı sergiledi. Hemde kusursuzca.
Sayfa 230 - PegasusKitabı okudu
Ama en azından karar vermiştim, büyüyüp çocuk sahibi olduğumda onlara, "Herhangi bir probleminiz olduğunda annenize ya da babanıza gelmekten korkmayın. Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu biliyorsunuz, eğer herhangi birisi hoşlanmadığınız bir biçimde vücudunuza dokunacak olursa bize söylemekten çekinmeyin", diyecektim. İnanın eğer çocuklarımdan herhangi birine böyle bir şey yapıldığını öğrenirsem kan çıkar.
Sayfa 34 - pegasusKitabı okudu
"Tanrı dedikleri herife inanmadığım gibi, üç diş çatallı ve iki boynuzlu Şeytan denilen bir herife de inanmıyorum. Ama inanıyorum ki gündüz var, gece var, iyi var, kötü var, siyah var, beyaz var.
Eğer bir tanrı varsa, o doğadır, eğer bir şeytan varsa o da doğadır."
Sayfa 354 - Pegasus, 2.Baskı, Çeviri: Köksal GülerkayaKitabı okudu
Okulda beni dövmeyen tek çocuk Tony Iommi'ydi. Benden bir sınıf üstteydi ve herkes onu tanırdı, çünkü gitar çalıyordu. Beni hiç dövmedi, ama yine de ondan korkardım: Benden iriydi, yakışıklıydı ve tüm kızlar ondan hoşlanırdı. Üstelik onu kimse dövemezdi. Adamı yere seremezdiniz. Benden büyük olduğu için birkaç kez hayalarımı tekmelemiş ya da sopayla vurmuş olabilir, ama daha fazlası olmamıştır. Okulda onunla alakalı olarak en iyi hatırladığım şey, yılbaşı hediyelerimizi okula getirmemize izin verdikleri gündür. Tony parlak kırmızı elektro gitarını getirmişti. Hayatımda gördüğüm en havalı şey olduğunu hatırlıyorum. Daima bir enstrüman çalmak istemişimdir, ama ne ailemin bana bir tane alacak parası oldu ne bende öğrenecek sabır. Bendeki dikkat süresi beş saniyeydi. Ama Tony gerçekten iyi çalıyordu. İnanılmazdı, tam da o yetenekli tiplerden biriydi; bir gayda verseniz birkaç saat içerisinde size bir blues riffi çalmayı öğrenirdi. Okuldayken Tony Iommi'nin ileride ne olacağını hep merak ederdim.
Ama yollarımızın tekrar kesişmesi için birkaç yılın daha geçmesi gerekiyordu.
Sayfa 35 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
1948 yılında doğdum ve Lodge Caddesi'ndeki sıra evlerden 14 Numara'da büyüdüm. Babam John Thomas, Witton Lane dek GEC fabrikasında, gece vardiyasında alet tamircisi olarak çalışıyordu. Herkes ona Jack diyordu; bu o zamanlar nedense John adı için sıkça kullanılan bir lakaptı. Bana sık sık savaştan bahsederdi; 1940'ların başlarında Gloucestershire'daki King's Stanley'de çalıştığı zamanlardan mesela. Almanlar, seksen kilometre ötedeki Coventry'nin altını üstüne getirmek için her gece bomba yağdırırmış. Havadan öyle güçlü patlayıcılar ve paraşüt mayınları bırakırlarmış ki, patlamaların yarattığı aydınlık sayesinde babam karartma sırasında bile gazetesini okuyabiliyormuş. Çocukken bunun nasıl ağır bir yük olduğunu anlayamazdım. Düşünsenize; insanlar sabah olduğunda evlerinin temelleri üzerinde durup durmayacağını bilemeden uykuya dalıyorlar.
Sayfa 24 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu