Aşk Gelince İlkbahar, Gidince Sonbahar Olur...

Ben Soffie

Ali Yılmaz
“ İnsan uzaklara gittiğinde yanında götüremediklerini yüreğinde götürür..”
Sayfa 22
Aklıma okuduğum bir kitaptaki Rumi'nin "Sabır öyle bir iptir ki; sen kopacak sanırsın, o gittikçe güçlenir. Sen bitecek sanırsın, o gittikçe çoğalır." sözü geldi.
Sayfa 104Kitabı okudu
Reklam
Geçmişin çöplerini atmak için çok çaba sarf ettim ve sonunda başardım.
Sayfa 119 - ateş yayınlarıKitabı okudu
"Para kazanmaktan öte çocukları mutlu edebilmek çok güzel bir duyguydu benim için. Ne yazık ki, yeni nesli ancak bir şeyler satın alarak mutlu etmek mümkündü." @yilmazaliofficial
Para kazanmak için herhangi bir kültüre ihtiyaç yoktur lakin harcamak için ciddi bir kültüre ihtiyaç vardır.
Sayfa 219Kitabı okudu
Ne yaptıysam inadıni kırıp internete girmesini sağlayamadim... Daha düne kadar annemin internetin başından kalkmadığından şikayetçiyken, artık onu internetin başına oturtamıyordum...
Sayfa 151 - Ateş yayınlariKitabı okudu
Reklam
O gece çok düşündüm, benim etrafımda sevdiğim çok insan vardı... Oskar sonradan hayatıma girmesine rağmen kocaman bir yere sahip olmuştu..Bu hastalık benim yalnız olmadığımı görmem için eşsiz bir fırsat haline gelmişti....
Sayfa 131 - Ateş yayınlariKitabı okudu
Aklıma okuduğum bir kitaptaki Rumi,nın "Sabır öyle bir iptir ki; Sen kopacak sanırsın, o gittikçe güçlenir.sen bitecek sanırsın , o gittikçe çoğalır". Sözü geldi...
Sayfa 104 - Ateş yayınlariKitabı okudu
Hayatın sürprizlerle dolu olduğunu yaşayarak öğreniyor insan
İnsanlar yaşamları boyunca hep biriktirirler, kimi para, kimi mal-mülk biriktirirken ben kendime güzel dostlar biriktirmişim. Belki de sahip olduğum en büyük hazinem, yüreğimde biriktirdiğim samimi dostlarım.
Sayfa 172Kitabı okudu
Reklam
İnsan hayata kaç kere sıfırdan başlamak zorunda kalır.
Sayfa 136Kitabı okudu
Hayatıma iki erkek girdi, her ikisini de koşulsuz sevdim... Oysa Aşkın da kendine göre kuralları varmış, kuralsız sevmekle kendime ne çok kötülük etmişim meğer...
Sayfa 257 - Ateş yayınlariKitabı okudu
Valizini alıp çıkışa doğru yöneldim... Otomatik kapı açıldığında onlarca kişinin ellerinde pankartlarla beklediğini gördüm,onca kalabalık içinde ellerinde kocaman buketle beni beklemekte olan Oskar,ı hemen tanıdım onunla göz göze geldikten sonra yüzüme bir tebessüm yayıldı...elindeki buketke bana doğru koştu.....
Sayfa 157 - Ateş yayınlariKitabı okudu
Zaman bir törpü gibi tükenirken insan farkında bile olmuyor.....
Sayfa 123 - Ateş yayınlariKitabı okudu