Umut etmeyi bırakınca, beklemekten vazgeçince ve boş verince kolaylaşıyor hayat. Renkler matlaşıyor ve anlamlasızlaşıyor mevsimlerin değişimi. Kırmızı siyah oluyor, maviler gri ve diğerleri bembeyaz. Gerek kalmıyor teferruatlarla uğraşmaya. Sadece boşa alıyorsun vitesi ve kendi haline bırakıyorsun dümeni. Bu kadar basit her şey . Yokluğunu yendiğimi sanıyorum böylece.