Bencil
Jerzy Stefan StawinskiBencil Sözleri ve Alıntıları
Bencil sözleri ve alıntılarını, Bencil kitap alıntılarını, Bencil en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ondan uzakta olduğum anlarda, susamış birinin suyu düşündüğü
gibi ben de onu düşünürdüm.
Sayfa 44 - Sinan Yayınları
Cennet ve cehennemi içimizde taşıyor ve kendimizi cezalandırıyor ya da ödüllendiriyoruz.
Sayfa 53 - Sinan Yayınları
Şeytan ihtiyarlayınca papaz olmak istermiş.
Sayfa 150 - Sinan Yayınları
Gençlik yıllarımda yaptığım tahminler doğru çıkıyordu: Acı çekmek anlamak için tek anahtar oluyordu.
Sayfa 89 - Sinan Yayınları
İyilik yapma duygusu bende azaldı, inanç da yavaş yavaş beni terketti.
Sayfa 98Kitabı okudu
Zamanla beni sarmış olan kalın deri, acılar içinde çatlamış ve üzerimden düşmüştü, ortaya pembe, hassas bir vücutcuk çıkmıştı.
Sayfa 89Kitabı okudu
Sende biçim çoktan içeriği yenmiş! Nerede gerekiyorsa orada uslu ve nezaketli olmalısın, çünkü seni de sansür etmişler.
Yaşam, mutlaka anlamsız bir sürükleniş gibi görünüyordu yukardan bakıldığında, beş yaşında bir afacanın her yana kaçışan karıncalara baktığı gibi bakıldığında. Ama insanca ölçülere bağlı kalmak yeterlidir, o zaman anlamsızlık üzerine düşünceler hemen kaybolur, insan yeniden her şeyden kopuncaya kadar sürer bu.
Yaşam, mutlaka anlamsız bir sürükleniş gibi görünüyordu.
Sayfa 78Kitabı okudu
Vicdanın rahat olduktan sonra, mesele yok.
Sayfa 67Kitabı okudu
Ben hiç bir şey yapmadan, kadınların böylesine bana asılmaları benim suçum muydu?
Sayfa 48Kitabı okudu
anne babalar önce kendilerini sorgulamalı
... beni affet Eva, sana iyi bir baba olamadım,
-Bu yüzden sana çoktan sıfır verdim. İyi babalar günümüzde gittikçe azalıyor, onlara güvenmemeli.
Bütün çevremde, caddede, tramvayda,
et kuyruğunda, sinemada, aile eğlencelerinde, her yerde insanlar yaşamlarını ölümle zehirliyorlardı. Aldırmazlıkla kandırıyorlardı kendilerini, korkularını dikkatle saklıyorlar, günlük işler içinde unutuyorlar, ama akşamları korku onları yeniden sarıyor, onları yatakta oradan oraya atıyordu. Karınca tipli kişiler yaşamın anlamı üzerine kitaplar okuyor, bu kitaplarda bütün güçleriyle teselli arıyorlardı, oysa çok seyrek buluyorlardı bunu. İşin en kötüsü kimseye güvenemiyorlardı, en yakınlarına bile, çünkü "Eh, ne olmuş, bende günün birinde, öleceğim, ama böyle tiyatro yapmıyorum, ve insanların böyle beylik lakırdılarla, neşesini kaçırmamalı kimse" sözlerini, duymak istemiyorlardı.