Sonra da içsel olarak duvarımıza astığımız bu ilk fotoğraf karelerine göre dizayn ediyorduk hayatımızı... Bize zarar veren, aşağılayan, değersiz hissettiren ve istismar eden insanları, sevgilileri, eşleri çekiyorduk hayatımıza... Berbat olsa da bilindik olanın yakıcı konforu... Bir balığın yüzdüğü akvaryum gibi, yaşadığımızı zannediyorduk ama başımızı bir türlü kaldıramıyorduk o sudan.
Sayfa 118