"Doğa sizi bilime hizmet etmeniz için yaratmış." dedi Yevreinov.Ardindan uğurladı babaannesi onu.Maksimıç yarı Tatar kent Kazana geldiğinde , yıkık duvarlar altında sahipsiz sokak köpeklerinin olduğu bodrum katında başlamıştı ilk üniveriste hayatı.İnsanlar onun öğretmenimişçesine bir şeyler öğreniyordu onlardan veee çok sevdiği kitaplardan...
Kader belki bir üniversitede okumasına olanak vermemişti amaaa yaşam da bir üniveriste değil miydi zaten.Hem yaşam dan iyi üniveriste mi olurmuş. Maksimıç alın teri döktüğü emek verdiği yerlerde hayatın her zorlugunda hayal gücüne ve kitaplara sığınmış, imkanları zorlamış ve üniveristeye gitmiyorsa üniveristeye giden kişilerle arkadaş olmuş.Kendi hayat okulunda notlar çıkarmış kendine.Hicbir üniveriste de eğitimi verilmeyen notlarımış bunlar... Öğrenilmesi için bedel ödenmesi gerekilen..
Açıkçasını söylemek gerekiyorsa kitabı beğendim Maksim Gorki nin ilk okuduğum kitabı olmasına rağmen başaralı buldum.Ama yine benden kaynaklı olan nedenlerden dolayı okuma sürem biraz uzun oldu. Hayattan izler bulacağınız bu kitaptan ,incelememi yazarın kaleminden cümlelerle sonlandırmak istiyorum hayat ders notları kendi üniveristesinden öğrendiği....
"Karar vermekte acele etmeyin! Suçlamak kolaydır kendinizi böyle bir hevese kaptırmayın.Her olaya sakin bakın ,şunu unutmayın: Her şey geçicidir her şey düzelir,iyi olur.Yavaş mı? Dolayısıyla da sağlam olur!Her yana bakın ,her şeyi yoklayın, korkusuz olun ama karar vermekte aceleci olmayın.Hoşça kalın, sevgili dostum!"
