Benim Yazarlarım
Erendiz AtasüBenim Yazarlarım Sözleri ve Alıntıları
Benim Yazarlarım sözleri ve alıntılarını, Benim Yazarlarım kitap alıntılarını, Benim Yazarlarım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Okur her zaman kitap aracılığıyla belki kendi özvarlığıyla , henüz çözümleyemediği duygularıyla, belki insanlıkla , hayatla, doğayla daha yakın bir iletişime geçmeyi bekleyecek, düşleyecek ,arzulayacaktır.
Sayfa 248Kitabı okudu
Donanımlı okur roman kişilerinin duygularıyla özdeşleşmek merakında mıdır? Sanmam.
Sayfa 248Kitabı okudu
Hep biliriz, sanatçılar duyarlı insanlardır. Kırılgan, alıngan, bazen saldırgandırlar . Şanssızdırlar ; duyarlıkları onları yalnızlığa iter. Şanslıdırlar; bir insanda mutlaka var olan ama çoğu kez farkına bile varılamayan kişisel yaratıcılığın bilincindedirler.
Sayfa 43Kitabı okudu
Hiçbir zaman haykırmaz, hep fısıldar, alçak sesle söylenen bir ezgi gibi yüreğe işler.
Anlatıcı tek başına savaşır büyülerle… Ona yardım eden, yalnızca anıları ve düşleridir.
Edebiyat gibi yazarın ve okurun yalnızlıklarında yaratılan ve alımlanan bir sanat öznellikten ulaşabilir mi?
“Suskunluk nedir söylenmemiş sözlerden başka?”
Hangi organizma daha çok enerji harcar, yıpranır; kitaplarla yaşayan mı, hayatla boğuşan mı?
Çekenler bilir, aşk ilişkilerinin en ıstıraplı yanı terk edilme acısı değildir. Acının pıhtılaşmasından sonra, iç dünyayı donuklaştıran küskünlük sürecidir.
“Yalnızlık insanın küçüklüğünü sürekli algılamasıydı.”
Ancak eline kalemi alıp, yapıt üzerinde olumlu olumsuz yargılar bildirmeden önce, aslolan, vazgeçilmez bir koşul vardır: Anlamak! Kavramak! Ve bir parça hissetmek!
(…) başka kimselerin incinmesini istemez. Onun içindir kişisel acılarını örtük bırakması. Oysa ordadır, hemen tümcelerin altında gizlidir ıstırap (…)
Sözcüklerdir onun dostu ve zamanı dolduran.
Yepyeni bir ses, farklı bir bakış açısı. Onları tanımalıyız derim duyarlıklarıyla ve içsel çelişkileriyle, eğer çağımızı ve dünyamızı daha derinden kavramak istiyorsak.
Sonraki hayatını uzak bir kentte kütüphaneci olarak, yalnız yaşamış gibidir. (…) Acı, çok acı hayatının sonunda, huzura ermiştir.