Kitap ilginç bir fikir üzerine inşa edilmiş ve bu fikir bütün kitabın ruhunu oluşturuyor. Yaşlı doğan ve bir genç olarak ölüme doğru ilerleyen Benjaminin hikayesi oldukça eğlenceli ve hüzünlü. Kitabın dili akıcı ve bir çırpıda okuyabiliyorsunuz. Karakter oluşturma açısından da oldukça başarı. Beni en çok düşündüren noktası ise, hayatım boyunca yaşadığım bir hissiyatın burada karşıma çıkması oldu. Zaman zaman bir önceki dönemlerime bakar ve şu anki aklımla üniversitede olsaydım şöyle olurdu, şu anki aklımla lisede olsaydım böyle olurdu diyerek değişik hayallere dalarım. Kitabı okurken bu hissiyat tekrar karşıma çıktı ve özellikle bazı anlarda bunun cevabını aldım, bu anlar kitabın en eğlenceli anlarıydı. Yazar hayatta olsaydı kendisine sormak isterdim. Kitabın yaratım aşamasında bu his etkili miydi?
Okuma tavsiyesidir.
