1940 Haziranının son günlerinde, Fransa'nın çökmesinden sonra, karımla ben oturmakta olduğumuz Fransa'nın güneyini terk etmek zorunda kalmıştık. Portekiz'e gitmek için İspanyol sınırına ulaşmayı umut ediyorduk, ama konsoloslukların hiçbirisi bize vize vermedi... Pau'lu bir aile bize Lourdes'a gitmemizi, orda belki kalacak bir yer bulabileceğimizi söyledi... Orada korku dolu birkaç hafta geçirdim. Bu haftalar aynı zamanda benim için çok yararlı oldu. Lourdes'da meydana gelen mucizevi iyileşmeleri ve Bernadette Soubirous'un doğaüstü öyküsünü öğrendim... Katolik değil de Yahudi olduğum halde "Bernadette'in Ezgisi"ni yazmaya kalkıştım. Aslında bu kitabı beni yazmaya iten çok daha eskiden ve bilinç altından yapmış olduğum bir yemindi. Daha ilk mısralarımı yazdığım günlerde, yaşamın temel değerleri ile alay eden mısralarımı yazdığım günlerde, yaşamın temel değerleri ile alay eden ve onlardan ilgisizce vazgeçen çağıma karşı, her zaman ve her yerde ilahi gizemi ve insanlığın kutsallığını yazılarımla öveceğime yemin etmiştim.
