Beş Vakit İnsan
Senai DemirciQuotes
Varlığın göğsünde çırpınan bir kalp olmak için...
Bak ki, secde vaha sunuyor sana.
Secde, huzur limanı yüreğine.
Secde, dünya çölünün ortasında serin pınar başı.
Kaygılarının durulduğu sahil.
Seni serinletmeye geliyor, farkında mısın?
Nerede alnın?
Nerede başın?
Neredesin?
Al başını gel.
Huzur ırmağının başı hemen yanı başında.
Secde yakınlığı yazılmış alnına.
Eksiliyorsun her dem.
Bir kelebek ömrü gibi üç günlük dünya çırpınışına ağlıyorsun.
Çekiliyorsun başköşelerden.
Yokluğunun kanıksanacağı günler olacak, biliyorsun. Eksikliğine hiç kimse ağlamayacak; belki en çok buna içerliyorsun. Hüzünlü bir toprak yığını olacak varlığın en fazla.
Unutulacaksın ve unutulduğun da unutulacak. Unutanlar seni unuttukları için utanmayacaklar bile.
Kalbin güvertesinde büyüttüğün sürurlar hüznün sularına batmış.
Acizsin; başına geleceklere karşı dayanağın yok.
Ömrün temmuz güneşinde kar gibi eriyor; korunağın yok.
Var mı bir sığınağın?
Bir huzur limanı meselâ?
İstesen de istemesen de tükenecek değil mi ömrün? Ne edersen et, elinden çıkacak değil mi bu beden? Bu ömür hem çok değerli, hem büyük bir hızla eriyor. Biricik sermayen bedenin ama eksildikçe eksiliyor. Hiç mi kaygılanmıyorsun?
Nereye koysan da prim yapsa sermayen?
Nereye yatırsan da sana kalsa bu ömrün kârı? Dertlenmez misin?
Hiç mi korkmuyorsun kaybetmekten?