«Deli bir öfke soluğumu kesiyordu. Bu adam benim için bütün kötülüklerin, dünyanın bütün acılarının kaynağını temsil ediyordu, bu salağın maskesini indirmiştim, onu mağarasında kıstırmıştım, bu herif insanı hayattan bezdirmeye çalışıyordu, o bir hekim değil, dünyanın bütün aptanıklarının iğrenç bir karışımıydı. Böyle bir adama rastlamak insanı aynı anda hem ağiatıyor hem de güldürüyordu.»
Sayfa 353