İnsanlardan daha basit yaratıklar iyi ve kötüyü kolaylıkla ayırt ederler.İyi olan şey rahatlık verir, acıdan kaçınmayı sağlar ve memnuniyet uyandırır,bu yüzden de iyi şeyler sevilir.Kötü olan şeylerse rahatsızlık ve acı verdiğinde kötülükten nefret edilir.
Bu yaşamda kolay ve mutluluk verici şeyler de vardı.Karnını doyurabilmek, tembel tembel güneşlenmek, tüm uğraşlara ve zorluklara değen hak edilmiş birer ödüldü.Yaşamak bu demekti işte ve yaşam,kendini gösterdiğinde hep mutlu ediyordu.
Yavru kurt, hiç insan gòrmemişti. Bununla beraber içinde insanla ilgili bir duygu vardı. Bulanık bir şekilde insanın ormanın diğer hayvanlarına karşı üstünlük mücadelesi yapan bir hayvan olduğunu fark etti.