"Zavalli kedicik; onu tartaklayan, korkutan, her türlü eziyeti yapan çocukların elinde kurtulur kurtulmaz gelip karanlıkta bir sandalyenin altına sinmiştir. Artık orada istediği kadar tüylerini kabartıp tırnaklarını gösterecek, utançtan biçimden biçime giren yüzünü patileriyle yıkayacak ondan sonra da uzun bir zaman dünyaya, insanlara, hatta sahibinin evinde ona acıyan sofracı kadının verdiği yemek artıklarına düşmanca bakacaktır."
Sayfa 51 - Iletişim yayınları