"Bir Dostoyevski romanı okumak, bilmediğimiz muazzam bir şehre girmek, bir savaşın gölgesine tanık olmak gibidir." diyor Borges.
Beyaz Geceler Dostoyevski'nin İnsancıklar'dan sonra yazdığı iki minik şaheserden biridir. İsimsiz bir anlatıcının ağzından yalnızlığı ve karşılıksız aşkı dinlediğimiz dört gece ve bir sabahlık yalın bir hikaye. Kahramanımız hayalci bir karakterdir. Tüm hayatını hayallerinde yaşar, hayallerinde aşık olur, hayallerinde savaşır, hayallerinden beslenir. Hayatını bu şekilde yapayalnız yaşarken gün olur Nastenka ile karşılaşır.
Hayalcimiz Nastenka sayesinde gerçek hayattan bir günle tanışır ve varoluşunun bundan böyle tamamen değişeceğini anlar. Hayalperest Nastenka'ya saf bir sevgi duyar ve hatta sırra kadem basmış olan nişanlısıyla temasa geçmesi için ona yardımcı olmaya çalışır. Nastenka'nın nişanlısı tekrar ortaya çıktığında verdiği tepkide ne bir kıskançlık ne de dargınlık vardır; üstelik bir kez daha kendi ıssız odasının karanlığına mahkum olduğunu bildiği halde.
Hikaye su gibi akıyor ve insanı hüzünlendiriyor. İster istemez kendinizi hayalci kahramanımızın yerine koyuyorsunuz ve bu yıkımla yüzleşiyorsunuz. Keyifli okumalar dilerim. :)
"Göklerin her zaman açık olsun, sevimli gülücüklerin parlaklığını mutlu görüntüsünü yitirmesin. Yapayalnız yaşayan, sana karşı şükranla çarpan bir yüreğe tattırdığın mutluluk anlarından dolayı seni hep hayırlı anacağım.
Ulu Tanrım! O ne uzun, mutlu saatlerdi! Bir insana böyle saatler yaşam boyu yetmez mi?"
